- پس کاب
پشت پاشنه
معنی پس کاب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پَ / پِ)
لغت نامه دهخدا
لگدمال. لگدکوب. پای خست. پی خست: از بس که همه روز کاروان سودای فاسد بر من گذرد از سینۀ تو جملۀ نیات خیر و اوصاف پسندیدۀ ترا پی کوب کردند. (کتاب المعارف) و زمین پی کوب دل ما را مزین بخضر طاعت گردان. (کتاب المعارف). آخر بنگر که خاک تیره پی کوب کرده را بشکافتیم و سبزه جانفزا رویاندیم. (کتاب المعارف). زنهار تا بوستان نفس را نیک نگاهداری، اگر هر کس در آید و همچون زمستان پی کوب کند ترا چه حاصل آید. (کتاب المعارف)
(کَ)
لغت نامه دهخدا
مردم با کاره و کاردان وکارآزموده و کارآمد. (ناظم الاطباء). اهل کار. کس کار، کس و کار. رجوع به کس و کار شود.
- کس کار داشتن، مردم کاری داشتن. (ناظم الاطباء)
- کس کار داشتن، مردم کاری داشتن. (ناظم الاطباء)
ده کوچکی است از بخش قصرقند شهرستان چاه بهار، واقع در 5 هزارگزی جنوب قصر قند و 1 هزارگزی خاور راه مالرو قصر قند به چاه بهار، دارای 25 تن سکنه، (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
(پَ سِ)
لغت نامه دهخدا
پشت پای یا شاید بمعنی تیپا و اردنگ: در جمله نزدیک آمد که این هراس فکرت و ضجرت بر من مستولی گرداند وبه یک پس پای در موج ضلالت افکند. (کلیله و دمنه)
(پَ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی سحور باشد و آن طعامی است که در ایام رمضان نزدیک به صبح خورند. (برهان قاطع). طعام سحری که بتازی سحور گویند. (فرهنگ رشیدی). چیزی که روزه گیران پیش از بامداد خورند
داروهایی که در آب ریزند و جوشانند و بدن مریض را بدان شویند جوشانده مقداری گیاه و علفهای دارویی برای شستشوی بدن بیمار نطول اسپرم آب آبزن
موی پس سر
پاشنه
پشت پا انداختن فنی در کشتی محلی
شروع کار، پی و بنیان ساختمان
دستگاه بافندگی
آدم بد بو ومتعفن، کسی که از پس مانده ی غذای دیگران تناول
پشت کفل اسب
پشت گردن
پس گردنی
خلط بینی، تفاله ی چای
پرش به سوی عقب
روستایی از گلیجان قشلاقی تنکابن
جایگاه مخصوص بره ی گوسفندان
پادوی کدخدا جهت فرمان بردن و ارتباط رعایا
پایین و ته چیزی، پاشنه